Çalgı türleri arasında belki de en eskilerden birisi olan vurmalı çalgılar;elle veya başka bir cisimle vurularak, ovularak, sürtülerek ve çalkalayarak ritim elde edebildiğimiz çalgıların tümüne verilen isimdir. Bir müzik içerisinde diğer çalgılardan çok daha önemlidir. Bunun sebebi de, ezgiye dayalı değil ritime dayalı bil çalgı türü olmasıdır. Diğer bütün enstrümanlar,vurmalı çalgılar tarafından elde edilen bu ritme uymak zorundadır. Vurmalı çalgılargenelde, üzerilerine deri gerilmiş olan metalden veya tahtadan yapılmış aletlerdir.
El veya sopa yardımı ile ses elde etmemizi sağlayan vurmalı çalgıların birçok çeşidi bulunaktadır. İşte onlardan bazıları ve özellikleri;
Bateri: Baget ismi verilen sopalar yardımı ile çalınır. Standart bir bateride, 5 parça davul ve 3 parça zil bulunmaktadır. Fakat tarza ve isteğe göre bu sayılar değişkenlik gösterebilir.
Santur: Görsel açıdan kanun enstrümanına benzeyen bu çalgı aletinde 72 ile 160 kadar tel mevcuttur. Ahşaptan yapılan küçük çekiçleri tellere vurarak ses elde ettiğimiz bu alet İran, Irak ve Hindistan kökenlidir.
Darbuka: Düm ve tek olmak üzere sadece iki sese sahip olan bu çalgı Orta Doğu ve Balkanlarda sıklıkla kullanılır. Diğer bir adı dümbelek olan bu alet; düğün, nişan ve sünnet düğünün vazgeçilmezleri arasındadır.
Ağız kopuzu: Şaman ayinleri ve etnik müziklerin vazgeçilmezi olan bu çalgı aleti, enstrüman titreşimi ve ağız boşluğu hacminin nefes tarafından yönlendirilmesiyle ses veren bir üflemeli-vurmalı çalgıdır. Bazı yerlerde çeşitli alaşım ve metallerden üretilen bu alet bazı kesimlerde ise bambu ağaçlarından üretilir ve çıkış yeri Asya’dır.
Zil: Genellikle pirinçten yapılan fakat bazen içeriğinde farklı aşalım metaller de barındıran bu alet ortasında bulunan deri veya ip tutma yerleri sayesinde birbirine çarparak kullanılır. Birçok Orta Doğu ülkesinin müzik kültüründe yer almaktadır.
Çan: Kullanımı tarih öncesi çağlara kadar uzanan bu çalgı aletinde ses, çanın sallandığı esnada vurulan tokmak sayesinde elde edilir. Şimdilerde üzerine armoniler eklenerek kullanılsa da tarih öncesi zamanlarda insanlar bu enstrümanı uyarılar için kullanmaktaydı.
Tabla: Arapça da davul anlamına gelen tabla çalgısı farklı tınılara sahip farklı büyüklüklerde iki parçadan oluşmaktadır ve elle çalınır.
Taiko: Bachi adı verilen ve davula göre büyüklüğe sahip sopalarla çalınan taiko, Japonların savaş esnasında birlikler arasında iletişim kurmak için kullandığı ve askerlere moral verme amacı da taşıyan savaş davullarına verilen isimdir.
Marakas: Genellikle Afrika ve Latin Amerika müziklerinde kullanılan bu çalgının içi oyuktur ve içerisine konan parçaların sallanarak çıkardığı ses için kullanılır.
Yukarıda özellikleriyle birlikte verilen çalgılar dışında; Ağız Kopuzu, Bendir, Bongo, Davul, Def, Delbek, Gemi Kampanaları, Hang, Kanjira, Kaşık, Ksilofon, Marimba, Nakkare, Phaçıç, Sistrum, Timpani, Çalpara, İnek çanı, İstanbul zilleri gibi vurmalı çalgılar dabulunmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder